منیشجه در ۸:۳۰:۰۰ بعدازظهر

اسم غریبی است. در پشت تخت سلیمان پهلو گرفته است با دیدنش آدمی را وا می دارد که تنی به آب بزند .سه تا چشمه در فاصله چند متری از هم قرار دارد ،که با دماهای متفاوت به دو حوض بسیار کوچک روانه می شوند،بومیان زنانه و مردانه اش کرده اند دربلندای دره ای بسیار زیبا واقع شده است ، به دیدنش می ارزد بومیانش انگار آشنای تو هستند . پرسیدم جهت اطراق شبانه آیا امنیت دارد ؟ گفت مثل خانه خودت! برای رسیدن به آن از دوراهی آبگرم( ایستی سو) جدا می شوی* و 20 کیلو متربه طرف تخت سلیمان حرکت می کنی و در بین راه رودخانه آیدوغمیش را پشت سر می گذاری ،به دل رودخانه برو !چرا که با ماهی هایش پذیرایت می شود. مسیر آنقدر بکر هست که تو را شیفته خود می کند . سرک می زنم به اطراف منیشجه! خلقت عجیبی است و باید از نزدیک ببینی . شیاری در دل کوه و صدای بیرون آمدن آبگرم تو را به سوال وا می دارد و بعد از چند ثانیه محو می شود . قدم که می زنی صداهای عجیب و غریب از دل کوه و زمین می شنوی ! خدایا چه حکمتی است؟ بومیان شناختی که از این آب دارند جهت مداوا(بیماری پوستی- عضلانی و... ) به اینجا می آیند .دشت نسبتا وسیعی احاطه اش کرده است و رد پای کمتری از ماشینها را به خود دیده است .پیرمردی سفره نانش را پهن می کند و به زور نان و پنیرش را با من قسمت می کند. وقت تنگ است و اینجا بکر! چشمه ها اجازه می دهند که برای مدتی آنجا را ترک کنم ولی قول بازگشتم را می گیرند

* منیشجه: استان آذربایجانشرقی- چاراویماق

دوستان عزیز! نظرات شما مرا به سفرهای بیشتری تشویق خواهد کرد . با نوشتن ایمیل هایتان در قسمت نظرات ، عکسها و مقالات به آدرس شما ایمیل خواهد شد .در ضمن انتشار کلیه مطالب و عکسها در وبلاگم را پسرم افشین مدیریت می کند که لازم می دانم از او تشکر کنم و دستش را به گرمی می فشارم